🔳 სოფო წულაიას წინასიტყვაობა პანდემიის რეპრეზენტაცია თანამედროვე ქართულ პოეზიაში(ქეთი გზირიშვილი) დისტანციური მუშაობა ახალი კორონავირუსის პანდემიის კიდევ ერთი – მარკეტინგისა და პიარის ენით რომ ვთქვათ, „ახალი
სათავე (მიწიერი ბურუსის მიღმა) რა წამსაც ამ დაბლობოდან, იმ მოპირდაპირე მთაზეძლიერი კოცონი შევნიშნეთ – მივხვდით, რომ ვიღაც ჩვენზე ძლიერიწინ უნდა გაგვძღოლოდა, რათა ციდან რძის წვიმა
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ Sign All სხვა პლანეტებზე, რომლებსაც ვეძებთ,ქრისტე ჩავიდა?იქნებ ჩვენს მერე ჩავიდა, იქნებ,ჩვენამდე იყო სადმე,ცხრა ცაშიცხრაჯერ წყლის
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ჩვენ ვცხოვრობთ ღმერთების, გმირების და მხეცების ეპოქაში, ვთქვი, ქუჩაში, და ტანი ეგდო, დაკეცილი კორპუსების ნანგრევებში
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ გამათამამე მითხარი, რომ თავზე ამომივა მეორე თავი,რომელიც თავის მხრივ სასიცოცხლო რესურსად აღარ მოიხმარს ჰაერს არც
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ თუ გავჩერდებიმიყვირიან შენი ადგილი შენახულია! ხაზში დაბრუნდი! რომ გავაგრძელო თქვენი გვამების თრევა თუ გავჩერდები ცოტა
🔲🔲🔲🔲 თითქოსდა მართლაც სრულყოფილი პოეტი ვარ,სამსახური არასდროს მქონია,ამ ბოლო დროს დალევასაც ზედმეტად ვეჩვევი,სახლიც მუდმივად არეულია,ჩემი ცხოვრებაც არეულია,ჩემი თმებიც არეულია.სახლსაც დავშორდი,უფრო სწორად გამომაგდეს,რადგან უკვე ათი წელია
🔲🔲🔲🔲 მთვარევ ნამგალავ, ნახევარმთვარევ, სავსე მთვარეო“მემალებოდი, მემალები, დამემალეო” –მეტყოდა, ამბობს, მეტყვის კიდეც თქვენი ნათება.და როცა ბური საბოლოოდ გაიფანტება,დავიხშობ სმენას, გაგისწორებ თვალებს უტიფრადდა წავიკითხავ, რაც კი
🔲🔲🔲🔲 1 როცა ტყდებოდა ეს ალვის ხე თვალი დავხუჭე და ბნელ ხეობას ჩავუხერგე ვიწრო ბილიკი, მერე კი შიშმა როცა ხველით გული იჯერა სათავე ვნახე ნაკადულის,
⬛⬛⬛⬛ სიზმარი3,1415926535 ჩემი სხეული, ეს ობისფერი, ქვა მატერია “ბინდისფერია სოფელი, უფროდაუფრო ბინდდება,”არის ფიქცია, არის მიზეზი სიკვდილისა “რა არის ჩვენი სიცოცხლე, ჩიტივით გაგვიფრინდება,”მე კი საკვების –