⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ჩვენ ვცხოვრობთ ღმერთების, გმირების და მხეცების ეპოქაში, ვთქვი, ქუჩაში, და ტანი ეგდო, დაკეცილი კორპუსების ნანგრევებში
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ გამათამამე მითხარი, რომ თავზე ამომივა მეორე თავი,რომელიც თავის მხრივ სასიცოცხლო რესურსად აღარ მოიხმარს ჰაერს არც
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ თუ გავჩერდებიმიყვირიან შენი ადგილი შენახულია! ხაზში დაბრუნდი! რომ გავაგრძელო თქვენი გვამების თრევა თუ გავჩერდები ცოტა
მუყაოს ყუთში მცხოვრები ნახევრად ჟღალულვშიანი ადამიანის დღიურის პირველი ღამე“. მთვარიან ღამეს გარს შავმაქმანებიანი სუდარა შემოეფარებინა და ჩემი პირველი ადამიანის გრძელი წინდა გამახსენდა რომელსაც მხოლოდ შარვალზე
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ მგონი „მოქალაქეთა კავშირი“ ატარებდა მაგ კონცერტს, საარჩევნოდ ხმების დათრევის პონტში. თქვენ არ გეგონოთ, რო კონცერტის
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ჩემ გვერდით წევს. ფანჯრიდან მზე შემოდის და მის სახეს ანათებს. ბევრი ხალი აქვს. ერთი ვიფიქრე,
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ ⬛ -ძვირფასო, ხალხი არ გვყავს და ვინმე გამოაგზავნე.-ჰერ შამაკჰიაზე რას იტყვი? დღეს ისედაც დააგვიანა.-ძალიან კარგი.მობილური გათიშა.-ჰერ
⬛⬛⬛⬛ 25 დეკემბერი უკვე ჩავლილი იყო თავისი ცის გადანათებებითა და მილოცვა-შეძახილებით. პირველად გავითენეთ იმ წელს შობა-ახალი წელი უცხო გარემოში. სადაც არც ხალხია შენიანი, არც მიწა,
🔲🔲🔲🔲 თითქოსდა მართლაც სრულყოფილი პოეტი ვარ,სამსახური არასდროს მქონია,ამ ბოლო დროს დალევასაც ზედმეტად ვეჩვევი,სახლიც მუდმივად არეულია,ჩემი ცხოვრებაც არეულია,ჩემი თმებიც არეულია.სახლსაც დავშორდი,უფრო სწორად გამომაგდეს,რადგან უკვე ათი წელია
🔲🔲🔲🔲 მთვარევ ნამგალავ, ნახევარმთვარევ, სავსე მთვარეო“მემალებოდი, მემალები, დამემალეო” –მეტყოდა, ამბობს, მეტყვის კიდეც თქვენი ნათება.და როცა ბური საბოლოოდ გაიფანტება,დავიხშობ სმენას, გაგისწორებ თვალებს უტიფრადდა წავიკითხავ, რაც კი