⬛ ⬛ ⬛ ⬛ კეროლაინ ხეები სხეულებს გვანან..არაფერია ახალი ამ შეგრძნებაში, მაგრამ ვხედავ მათი ხელებიროგორ ამოძრავებს ლპობას თოკებზე, რომელიც დიდი ხნის წინჩემს კისერს გაეპარადა ვფიქრობ,
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ იქ, ოთახში ვიღაც არის. გადის, გამოდის, შემდეგ ჯდება, სკამის საზურგეზე ხელს დებს, ფიქრობს… შფოთავს… დგება და ისევ ფანჯარას უყურებს. არავინაა
მონოპიესა მოქმედი პირი: ჟან პიერი იგივე ჟან რენო იგივე… ის ამბობს:მე მეშინია, რომ ერთ დღეს პაროლად გადავიქცევი..ვიღაცის პაროლი ვიქნებიქვითინი 130ან ქვითკირი N9 ის ამბობს: ნისანი
მთარგმნელი ლაშა ყელბერაშვილი მე თანამედროვე კაცი ვარ, ეპოქის კაცი. გაციფრულებული და არამწეველი, მულტიკულტურული პოსტმოდერნული დეკონსტრუქცია ვარ, რაც ანატომიურად და ეკოლოგიურად არასწორია. ელექტრონულად ატვირთულ-ჩამოტვირთულ-გამოქვეყნებული მონაცემი ვარ,
⬛ ⬛ ⬛ ⬛ პოემა მხარეს, რომელსაც დიდი ხანი ვერ ესტუმრები 1მოვიწევ შენკენ, ვხაზავ მონაკვეთებს და ვზომავ სიგრძეს,ჩემი ნაბიჯები ისე მოკლეა, როგორც ფარდობითობა მზისა და
Кто ваша мама, ребята? ვისაც ჯერ არ უგრძნია გზა, ვისზეც ჯერ არ უთქვამთ, გზამ ჩაყლაპაო ან ვისაც წინაპრის სისხლი შიგნიდან წვავს და მისი და თავისი
დანაკარგი1დროდადრო ვკარგავ ღრუბლებს შორის ტერიტორიებს.ტერორისტის ყუმბარასავით ხელში უიმედობისჯოხი მიჭირავს და ვისზეგადატყდება თუ არა ჩემზე?! დროდარდო ციდან მეტეორის მსგავს პურს მესვრიან,ვიღაცის მკვდრები…ჩემმა მკვდრებმა კი, ნუთუ დამივიწყეს?ნუთუ
სოლიდარობა სოლიდარობას მეგობრებო, სოლიდარობა – სოლიდარობას! რადგან სოლიდარობა ნიშნავს მხარდაჭერას და მხარდაჭერა მხრის მხარზე მიდებას რაც განსხვავდება ლოყის ლოყაზე მიდებისგან და ტუჩის ტუჩზე მიდებისგან და
ლექსი ტელეფონზე ტელეფონი, რომელიც მე სულ თან მაქვს შავი ფერისაა, 6 ინჩიანი ეკრანით და დახვეწილი ფორმით, 40 მეგაპიქსელიანი წინა კამერით და 64 გეგაბაიტიანი მეხსიერებით, რომელიც
წერილი სელიას სიგარეტს აჯდებიან ეს ბოზები. ჯარში მაინც ვიყო… ტაბაკი ბევრი იქნებოდა. ან შენ გამომიგზავნიდი. ახლა იმაზე მეტად ვნერვიულობ, ვიდრე ორმოცდაორში, ბუენოს აირესიდან ჩამოსული პუტანკა